Merry Christmas, mga tree friends. Buti pa kayo bakasyon enggrande. Ako lonely ang pasko. Stuck sa office ng December 25 at 26. Masipag ako eh. Ok lang. Wait na lang ako ng next sweldo. Senyorito ako next payday. Hhhmp!!
Di bale. Uwi na ako ng Quezon ng December 27. See you on January!!!!
HAPPY NEW YEAR OF THE OX!!
by Professor X, member of SMC (Samahang Malamig ang New Year. Wala kasi akong dalang jacket)
Friday, December 26, 2008
Tuesday, December 23, 2008
Meet the Rest of the Cullen Family
Guys, napanood nyo na ba ang "Twilight?" Nagandahan ba kayo? For me, su.. este so-so lang. Naiba kasi kung ano yung nasa book. Nag-wear off na ba ang Twilight fever sa inyo?
May chismax akong nasagap. Alam nyo ba na merong tunay na family si Carlisle Cullen? Di nyo alam, no? Kasi ikinakahiya nya ang family nya kaya nag-istokwa sya at namuhay ng alone. Kung baga, in every family there is a black sheep. In Carlisle's case, sya lang ang white sheep. Originally daw kasi, dapat isasama ni author Stephanie Meyer ang mga character na 'to pero ini-scrap at the last minute kasi may pagka-dark ang mga personality. Mga teen-agers pa naman ang target ng book nya.
Eto na...ipapakilala ko na sa inyo ang mga kamag-anak ni Carlisle Cullen
Colly Cullen. Kapatid 'to ni Carlisle. May tama sa utak kaya ipinasok sa mental. You know, may kuliling sa utak.
Jack Cullen. Kapatid din ni Carlisle. Mahilig tong magpa-hand job at magpa-BJ. Hehehe.
Nadia Cullen. Asawa to ni Jack. May pagka-epileptic kaya gustong gusto ni Jack ang mga kamay nya kasi nanginginig.
Jaja Cullen. Dalagitang anak nina Jack at Nadia pero sobra na ang pagka-manyakis. Ina-attack nya ang mga normal guys para i-mastur****. Hindi naman sya nangsa-suck ng blood. Iba ang sina-suck nya.
Tick Cullen. Bunsong kapatid ni Jaja. Ang liit-liit pa pero ang hilig ng mag t*kol. Hahaha.
Manny A. Cullen. As the name suggests, manyak! Step brother to ni Carlisle. Ikinahiya din nya kasi sobrang manyakis. Lahat tinatalo ma-babae o ma-lalaki. Sya ang dahilan kaya umalis si Carlisle.
O ayan. Una na kayong naka-scoop sa mga tunay na kapamilya ni Carlisle. Tingnan na lang natin sa next movie kung mababanggit ang mga to. Hahaha.
by: Professor X Cullen
May chismax akong nasagap. Alam nyo ba na merong tunay na family si Carlisle Cullen? Di nyo alam, no? Kasi ikinakahiya nya ang family nya kaya nag-istokwa sya at namuhay ng alone. Kung baga, in every family there is a black sheep. In Carlisle's case, sya lang ang white sheep. Originally daw kasi, dapat isasama ni author Stephanie Meyer ang mga character na 'to pero ini-scrap at the last minute kasi may pagka-dark ang mga personality. Mga teen-agers pa naman ang target ng book nya.
Eto na...ipapakilala ko na sa inyo ang mga kamag-anak ni Carlisle Cullen
Colly Cullen. Kapatid 'to ni Carlisle. May tama sa utak kaya ipinasok sa mental. You know, may kuliling sa utak.
Jack Cullen. Kapatid din ni Carlisle. Mahilig tong magpa-hand job at magpa-BJ. Hehehe.
Nadia Cullen. Asawa to ni Jack. May pagka-epileptic kaya gustong gusto ni Jack ang mga kamay nya kasi nanginginig.
Jaja Cullen. Dalagitang anak nina Jack at Nadia pero sobra na ang pagka-manyakis. Ina-attack nya ang mga normal guys para i-mastur****. Hindi naman sya nangsa-suck ng blood. Iba ang sina-suck nya.
Tick Cullen. Bunsong kapatid ni Jaja. Ang liit-liit pa pero ang hilig ng mag t*kol. Hahaha.
Manny A. Cullen. As the name suggests, manyak! Step brother to ni Carlisle. Ikinahiya din nya kasi sobrang manyakis. Lahat tinatalo ma-babae o ma-lalaki. Sya ang dahilan kaya umalis si Carlisle.
O ayan. Una na kayong naka-scoop sa mga tunay na kapamilya ni Carlisle. Tingnan na lang natin sa next movie kung mababanggit ang mga to. Hahaha.
by: Professor X Cullen
“Na ‘TATS’ ako, Sobra”
Lights, camera, ACTION!
TFG: “Mam Belle, may meeting daw po tayo sa conference ng 2pm”
DH: “Tungkol san ang meeting?”
TFG: “About sa reporting sa PNB daw po”
DH: “Ganun”
Pagtingin ko sa watch ko, 1:30 na pala. Dami ko pa gagawin, pero di trabaho ha. Hello, Christmas na kaya. Pambihira naman may meeting pang nalalaman. So may tinawagan ako sa fone. E ang tagal. So itong sila TFG, Bok at Papa P. nasa labas na. Naka handa na yun In Focus, laptop at ayos na yun conference room (pero patay pa rin ang ilaw). So 2pm na, la pa yun Boss namin. Kailangan ko mag deposit at magbayad sa banko. Sabi ko baka masaran ako. Sabi nun 3, parating na daw. So hinintay ko na. Nagtataka lang ako bakit ang daming kasama sa meeting. Nagkalat sa harapan ng room namin at ng conference room. Kaya lahat tinatanong ko. “O ikaw, kasama ka rin sa meeting”. May sumagot na OO meron ding HINDI. Si LoverBoy naman, nilagay pa yun natira namin na refrigerated cake sa conference room.
2:10pm:
Dumating na yun Boss namin. Humirit pa si Loverboy.
Loverboy: “Pag may meeting dapat may pagkain”
DH: “Hayun may dala si Pabs, lokohin mo kung makakain ba yun dala nya”
Sabay tawa at pasok sa conference room.
TFG: “Lika na Mam Belle, start na tayo.”
DH: “Tara start na ng matapos na. Dami ko pa pupuntahan”
Itong si TFG, pindot agad sa laptop. Sabay tingin naman ako sa presentation. Expecting na mga projects, plano, at problema sa trabaho. Hehehe. Shocked ako. Iba nakita ko. Bakit picture ko sa Dubai yun nandun. So inisip ko pa na, “ah baka naligaw lang yun, naisingit lang”. Kaso may kasunod pa rin, nun kinder ako na naka graduation gown, at nun high school pix ko pa, etc. Teka iba na to ah. Ano ba to? Bigla ko naisip na “Ah birthday ko nga pala, lapit na. Surprise ba to?” So nahihiya na ko (di naman kasi ako si Eva Fonda), gusto kong umiyak pero ayoko (kasi di naman ako si Marian Rivera na nasa press con at wish ko pa ngang mabuntis e), gusto kong mag walk-out (kasi wala naman press na nagtatanong), gusto ko magtago sa ilalim ng table (kaya lang kita pa rin ako). Pero no choice kailangan ko panoorin yun slideshow kasi pinaghandaan nila to e at pinaghirapan. Kahit pa ninakaw nila yun mga pics ko sa friendster ng walang paalam. Hehehe. Sa wakas natapos na rin yun slideshow. Pero may kasunod pa pala. Messages naman. Ano ba yan? Grabe ang mga messages, iisa ang wishes. Feeling ko tuloy ako si Karylle na nawalan ng boyfriend at si Madam Auring na pwede pa rin mag walk down the aisle kahit matanda na. Hahaha. Pero in fairness, walang nagbanggit ng age ha. Salamat naman dahil understandable na rin na pagbati yun mga ginawa nyo at di pagyurak ng katauhan ko sa pamamagitan ng pagmention ng idad. Hehehe.
This will be an unforgettable day for me, Dec. 22, 2008 kahit 3 days ahead pa sa birthday ko yun araw na yun. Feeling ko nasa ASAP ako via TFC Global. Ganun pala feeling ng nasa showbiz. At least naramdaman ko maging artista. KAKALOKA ika nga ni Nikolehiyala. Bwahahahaha.
To my ITSEC family (who are the directors, script writers, researchers, PA, cameramen), the treefreinds and all who greeted and not, SALAMAT dahil NA TATS AKO, SOBRA. Merry Christmas to all.
Ano say nyo? Sounds like star ba? hahahaha
TFG: “Mam Belle, may meeting daw po tayo sa conference ng 2pm”
DH: “Tungkol san ang meeting?”
TFG: “About sa reporting sa PNB daw po”
DH: “Ganun”
Pagtingin ko sa watch ko, 1:30 na pala. Dami ko pa gagawin, pero di trabaho ha. Hello, Christmas na kaya. Pambihira naman may meeting pang nalalaman. So may tinawagan ako sa fone. E ang tagal. So itong sila TFG, Bok at Papa P. nasa labas na. Naka handa na yun In Focus, laptop at ayos na yun conference room (pero patay pa rin ang ilaw). So 2pm na, la pa yun Boss namin. Kailangan ko mag deposit at magbayad sa banko. Sabi ko baka masaran ako. Sabi nun 3, parating na daw. So hinintay ko na. Nagtataka lang ako bakit ang daming kasama sa meeting. Nagkalat sa harapan ng room namin at ng conference room. Kaya lahat tinatanong ko. “O ikaw, kasama ka rin sa meeting”. May sumagot na OO meron ding HINDI. Si LoverBoy naman, nilagay pa yun natira namin na refrigerated cake sa conference room.
2:10pm:
Dumating na yun Boss namin. Humirit pa si Loverboy.
Loverboy: “Pag may meeting dapat may pagkain”
DH: “Hayun may dala si Pabs, lokohin mo kung makakain ba yun dala nya”
Sabay tawa at pasok sa conference room.
TFG: “Lika na Mam Belle, start na tayo.”
DH: “Tara start na ng matapos na. Dami ko pa pupuntahan”
Itong si TFG, pindot agad sa laptop. Sabay tingin naman ako sa presentation. Expecting na mga projects, plano, at problema sa trabaho. Hehehe. Shocked ako. Iba nakita ko. Bakit picture ko sa Dubai yun nandun. So inisip ko pa na, “ah baka naligaw lang yun, naisingit lang”. Kaso may kasunod pa rin, nun kinder ako na naka graduation gown, at nun high school pix ko pa, etc. Teka iba na to ah. Ano ba to? Bigla ko naisip na “Ah birthday ko nga pala, lapit na. Surprise ba to?” So nahihiya na ko (di naman kasi ako si Eva Fonda), gusto kong umiyak pero ayoko (kasi di naman ako si Marian Rivera na nasa press con at wish ko pa ngang mabuntis e), gusto kong mag walk-out (kasi wala naman press na nagtatanong), gusto ko magtago sa ilalim ng table (kaya lang kita pa rin ako). Pero no choice kailangan ko panoorin yun slideshow kasi pinaghandaan nila to e at pinaghirapan. Kahit pa ninakaw nila yun mga pics ko sa friendster ng walang paalam. Hehehe. Sa wakas natapos na rin yun slideshow. Pero may kasunod pa pala. Messages naman. Ano ba yan? Grabe ang mga messages, iisa ang wishes. Feeling ko tuloy ako si Karylle na nawalan ng boyfriend at si Madam Auring na pwede pa rin mag walk down the aisle kahit matanda na. Hahaha. Pero in fairness, walang nagbanggit ng age ha. Salamat naman dahil understandable na rin na pagbati yun mga ginawa nyo at di pagyurak ng katauhan ko sa pamamagitan ng pagmention ng idad. Hehehe.
This will be an unforgettable day for me, Dec. 22, 2008 kahit 3 days ahead pa sa birthday ko yun araw na yun. Feeling ko nasa ASAP ako via TFC Global. Ganun pala feeling ng nasa showbiz. At least naramdaman ko maging artista. KAKALOKA ika nga ni Nikolehiyala. Bwahahahaha.
To my ITSEC family (who are the directors, script writers, researchers, PA, cameramen), the treefreinds and all who greeted and not, SALAMAT dahil NA TATS AKO, SOBRA. Merry Christmas to all.
Ano say nyo? Sounds like star ba? hahahaha
Monday, December 22, 2008
Mali-gayang Fiasco!
Mga tree friends, alam nyo naman siguro kung tungkol saan ang entry na 'to. Tama. Galing nyong manghula, ah!
Opinion ko lang naman 'to. Kung iba sa paniniwala nyo sa tunay na nangyari, please bear with me. But as I saw it, WE'VE BEEN ROBBED OF A SURE WIN! BIG TIME! Disappointed kami sa kinalabasan ng official tally of points. Na-announce na ng 2 gwapong hosts ang winner, eh. First place ang Yellow Team. Tie sa second place ang Green at Orange. Tapos, in-announce uli, "Fourth place.....Yellow Team!" Akala ko nanggu-goodtime lang. Tapos, pinapakuha na ang prize. Huh? Totoo nga. Akala ko ba first place kami? Wala tuloy gustong kumuha nung prize. Parang kanina lang, jubilant kami. Yes! We just won 6 grand! And then *poofff*. It's gone. Walk-out galore ang Yellow Team. Kahit yung 2 gwapong hosts, nag-walk out din sa sobrang dismaya. Ayan, nag-complain tuloy sina Sir Mike, Ma'am Ellen and even Ma'am Cristy. Where is justice nga naman?
What happened? Bakit ba yung first place e naging fourth at nag-rumble-rumble na ang standing? Sabi nila, dineduct sa total points ang mga members ng bawat team na nag-register pero di naglaro.
It was in the rules daw. Teka lang. Let me walk down memory lane. May sinabi ba silang ganung rule sa umpisa? Wala yata. Zero. Nada. Nil. Zit. Wala naman silang sinabi sa simula na idi-deduct yon ah! Ang sabi lang nila kailangan lahat maglalaro. Kung sinabi nila agad e di sana inobliga namin lahat na maglaro. Or better yet, di na pina-register or pina-cancel ang registration. Yung iba umalis na pagkakain. Sayang kasi ang effort ng bawat nag-participate sa games e. We worked hard pa naman to maintain our lead pero naubos ang points namin ng ganun ganon lang. Kung ganun lang din naman, sana di na nag-games. Nag-bilangan na lang sana ng members. Pahirapan pa naman mag-earn ng one point. Ok. Kung nag-minus man sila ng points, sana naman konting percentage lang. Masyadong mabigat ang one point each.
And you question me if do we upset. Yes, do we upset! (Translation: At tatanungin nyo ako kung naaasar kami. Syempre naman. Joke lang ang wrong grammar. Hehehe). Bitter ba kami? Yes, because we have the right to be bitter. 6k lang naman escaped within our grasp. Pero secondary lang naman ang prize e. Pride, glory and honor na ang issue dito. Basta alam naman ng lahat kung sino talaga ang deserving e. Kahit ang ibang team convinced kung sino talaga ang deserving.
Kung may mag-react, sensya na po. Opinion ko lang po as I see it. Just my 2 cents...or just our 6 thousand pesos... Hehehe.
Bok, TFG. Love you guys. Abswelto kayo. Hehehe.
Go... Go Yellow!Go go go yellow go!
by: Proud to be yellow Professor X
Opinion ko lang naman 'to. Kung iba sa paniniwala nyo sa tunay na nangyari, please bear with me. But as I saw it, WE'VE BEEN ROBBED OF A SURE WIN! BIG TIME! Disappointed kami sa kinalabasan ng official tally of points. Na-announce na ng 2 gwapong hosts ang winner, eh. First place ang Yellow Team. Tie sa second place ang Green at Orange. Tapos, in-announce uli, "Fourth place.....Yellow Team!" Akala ko nanggu-goodtime lang. Tapos, pinapakuha na ang prize. Huh? Totoo nga. Akala ko ba first place kami? Wala tuloy gustong kumuha nung prize. Parang kanina lang, jubilant kami. Yes! We just won 6 grand! And then *poofff*. It's gone. Walk-out galore ang Yellow Team. Kahit yung 2 gwapong hosts, nag-walk out din sa sobrang dismaya. Ayan, nag-complain tuloy sina Sir Mike, Ma'am Ellen and even Ma'am Cristy. Where is justice nga naman?
What happened? Bakit ba yung first place e naging fourth at nag-rumble-rumble na ang standing? Sabi nila, dineduct sa total points ang mga members ng bawat team na nag-register pero di naglaro.
It was in the rules daw. Teka lang. Let me walk down memory lane. May sinabi ba silang ganung rule sa umpisa? Wala yata. Zero. Nada. Nil. Zit. Wala naman silang sinabi sa simula na idi-deduct yon ah! Ang sabi lang nila kailangan lahat maglalaro. Kung sinabi nila agad e di sana inobliga namin lahat na maglaro. Or better yet, di na pina-register or pina-cancel ang registration. Yung iba umalis na pagkakain. Sayang kasi ang effort ng bawat nag-participate sa games e. We worked hard pa naman to maintain our lead pero naubos ang points namin ng ganun ganon lang. Kung ganun lang din naman, sana di na nag-games. Nag-bilangan na lang sana ng members. Pahirapan pa naman mag-earn ng one point. Ok. Kung nag-minus man sila ng points, sana naman konting percentage lang. Masyadong mabigat ang one point each.
And you question me if do we upset. Yes, do we upset! (Translation: At tatanungin nyo ako kung naaasar kami. Syempre naman. Joke lang ang wrong grammar. Hehehe). Bitter ba kami? Yes, because we have the right to be bitter. 6k lang naman escaped within our grasp. Pero secondary lang naman ang prize e. Pride, glory and honor na ang issue dito. Basta alam naman ng lahat kung sino talaga ang deserving e. Kahit ang ibang team convinced kung sino talaga ang deserving.
Kung may mag-react, sensya na po. Opinion ko lang po as I see it. Just my 2 cents...or just our 6 thousand pesos... Hehehe.
Bok, TFG. Love you guys. Abswelto kayo. Hehehe.
Go... Go Yellow!Go go go yellow go!
by: Proud to be yellow Professor X
Paalam, Ronnie!
Our beloved friend and colleague passed away yesterday because of leukemia. Please pray for his soul.
Ronnie, wherever you are, may you rest in peace. Merry Christmas to you.
Ronnie, wherever you are, may you rest in peace. Merry Christmas to you.
Friday, December 19, 2008
HAPDI ni George..
sa mga NAGING at MAGIGING kaibigan (sana)...
sa mga tol,
dude,
bro,
brader,
partner,
kakosa,
pañero,
kapanalig,
brad,
jo,
kapatid,
men,
ka-banana cue.....
sa mga NAGING at MAGIGING (sana, kung di lang napalipat ng kinaroroonan) kaibigan..
aknaleydzment (pang - PNB yung accent e, "akNALEYDS")
lang to sa mga naging mabait,
mukhang mabait, at malamang sa malamang
isa't kalahating mababait na mga taong
sumusuporta sa aking fights,
my improvement myself with my both right hands
and training hards and hards training... (teka nga.. *ahem*)
sa mga mababait na katrabaho,
sa mga taong bumubuo nitong blog na to,
sa mga sensitive (panic mode, sensitive, mahilig magpawis)
sa mga taong bastos (at favorite ng boss --- uy! nag-rhyme!!)
sa mga taong badtrip (na ayaw ako payagang magpasabog tungkol sakanya, kilala mo kung sino ka, betchin ferari!)
sa mga taong nangtsismis (na hindi totoong nagka-LBM ako kaya umabsent, nakita ako sa PNB)
sa mga taong natsismisan (haha peace)
sa mga taong nagagalit pag magulo ang tape at stapler (kontrabidang generous, kwela, four letter word- COOL)
sa mga taong mahilig dumahak.....
sa mga taong crush ni senador (na numero unong tiwali)
napakaiksi ng panahon.
ikinakatakot ko, na ang mga tanong
na naglalaro sa aking isipan
ay mananaitli na lamang na mga tanong
hanggang sa ako'y nabubuhay pa.......
Kelan ba magpa-papayat
si Bong at IaN de Leon? (fav quote: "next week, diet nako, promise")
After 5 years, magpa-sex change kaya si Mr. Favorite? (si BADYING-ger-ZI)
After 10 years, bestfriends parin kaya sila? (uhuy)
After how many years pa ba matutuloy ang pagme-MERGE?
Kelan ba mauubos ang plema sa lalamunan nya? (pag tumubu na ang buhok?)
Giniginaw ba si Senador? (sirain ang lahat ng punyetang fan!)
Mananatili nalang bang barado ang left side na lababo sa CR sa 3rd Floor?
Kelan kaya ang next blog ni *BLEEP* (peace tayo brad dude tol partner!)
kelan kaya ulit ang sequel ng twilight (bading narin ata ako)
Bading na kaya ako?
Kelan kaya matatagpuan ni Madamme
Claudia ang tunay na pag-ibig? (di lang ata ako ang nagtatanung nito)
Kelan mo ba sasagutin si Senator Panic? (sagutin na, pag hindi mo sinagot, pipikutin ko yan)
Pano kaya pag nag call centre agent si Pacquiao? (tapos ang karir)
...Ang maiksing panahon na pananatili ko
dito sa organisasyong ito ay nagbigay sa akin ng
panandaliang sarap, at ako'y naniniwalang
sa pagusad ng panahon, ang mga ala-alang ito ay mananatiling
magpapakislot ng aking damdamin....
salamat sa nag iwan ng bakat,
sa mga humagod sa aking damdamin,
sa mga kayapusan twing uwian,
sa mga gusto kong mayakap na kalalakihan dyan sa operations (hayup ka edward, ayoko na manood ng new moon)
for short:
"THANK YOU,
THANK YOU...
ANG BABAIT NINYO....
THANK YOU!!!"
sa mga tol,
dude,
bro,
brader,
partner,
kakosa,
pañero,
kapanalig,
brad,
jo,
kapatid,
men,
ka-banana cue.....
sa mga NAGING at MAGIGING (sana, kung di lang napalipat ng kinaroroonan) kaibigan..
aknaleydzment (pang - PNB yung accent e, "akNALEYDS")
lang to sa mga naging mabait,
mukhang mabait, at malamang sa malamang
isa't kalahating mababait na mga taong
sumusuporta sa aking fights,
my improvement myself with my both right hands
and training hards and hards training... (teka nga.. *ahem*)
sa mga mababait na katrabaho,
sa mga taong bumubuo nitong blog na to,
sa mga sensitive (panic mode, sensitive, mahilig magpawis)
sa mga taong bastos (at favorite ng boss --- uy! nag-rhyme!!)
sa mga taong badtrip (na ayaw ako payagang magpasabog tungkol sakanya, kilala mo kung sino ka, betchin ferari!)
sa mga taong nangtsismis (na hindi totoong nagka-LBM ako kaya umabsent, nakita ako sa PNB)
sa mga taong natsismisan (haha peace)
sa mga taong nagagalit pag magulo ang tape at stapler (kontrabidang generous, kwela, four letter word- COOL)
sa mga taong mahilig dumahak.....
sa mga taong crush ni senador (na numero unong tiwali)
napakaiksi ng panahon.
ikinakatakot ko, na ang mga tanong
na naglalaro sa aking isipan
ay mananaitli na lamang na mga tanong
hanggang sa ako'y nabubuhay pa.......
Kelan ba magpa-papayat
si Bong at IaN de Leon? (fav quote: "next week, diet nako, promise")
After 5 years, magpa-sex change kaya si Mr. Favorite? (si BADYING-ger-ZI)
After 10 years, bestfriends parin kaya sila? (uhuy)
After how many years pa ba matutuloy ang pagme-MERGE?
Kelan ba mauubos ang plema sa lalamunan nya? (pag tumubu na ang buhok?)
Giniginaw ba si Senador? (sirain ang lahat ng punyetang fan!)
Mananatili nalang bang barado ang left side na lababo sa CR sa 3rd Floor?
Kelan kaya ang next blog ni *BLEEP* (peace tayo brad dude tol partner!)
kelan kaya ulit ang sequel ng twilight (bading narin ata ako)
Bading na kaya ako?
Kelan kaya matatagpuan ni Madamme
Claudia ang tunay na pag-ibig? (di lang ata ako ang nagtatanung nito)
Kelan mo ba sasagutin si Senator Panic? (sagutin na, pag hindi mo sinagot, pipikutin ko yan)
Pano kaya pag nag call centre agent si Pacquiao? (tapos ang karir)
...Ang maiksing panahon na pananatili ko
dito sa organisasyong ito ay nagbigay sa akin ng
panandaliang sarap, at ako'y naniniwalang
sa pagusad ng panahon, ang mga ala-alang ito ay mananatiling
magpapakislot ng aking damdamin....
salamat sa nag iwan ng bakat,
sa mga humagod sa aking damdamin,
sa mga kayapusan twing uwian,
sa mga gusto kong mayakap na kalalakihan dyan sa operations (hayup ka edward, ayoko na manood ng new moon)
for short:
"THANK YOU,
THANK YOU...
ANG BABAIT NINYO....
THANK YOU!!!"
Subscribe to:
Posts (Atom)
